വിധി ഇല്ലാത്ത സൗഹൃദം

                  A LETTER TO MY DEAR FRIEND

 DEAR FRIEND ,
             
                         നീ     ഇപ്പോൾ എവിടെയാണ്  എന്ന്  എനിക്കറിയില്ല ....ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോൾ  നിന്നെ  തിരിച്ചറിയാൻ പലർക്കും   കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. നീ  എന്തായിരുന്നു  എന്ന്  തെളിയിക്കാൻ ഒരവസരവും  നീ നൽകിയിട്ടില്ല . ..നിന്റെ  വേദന  മറ്റുള്ളവർ അറിയാതെ   നീ  മറച്ചു  വച്ചു ..ഒരേ ക്ലാസിൽ ഒരു വര്ഷം പഠിച്ചിട്ടും പരസ്പരം ആരെയും നീ അറിഞ്ഞില്ല...പലതും  ആരെയും അറിയിച്ചില്ല..എല്ലാവരും നിനക്കു അപരിചിതർ  ആയിരുന്നു...register ൽ എന്നും നീ  ഒരു കുത്ത്  മാത്രമായി.ഒപ്പം മറ്റുള്ളവരുടെ കുത്തുവാക്കും ...."ക്ലാസ്സിലും വരില്ല പഠിക്കേം ഇല്ല.. ഇവനൊക്കെ വീട്ടിൽ ഇരുന്ന പോരെ...." നീ ഇല്ലാത്ത ദിവസങ്ങളിൽ  ക്ലാസ് റൂമുകളിൽ മുഴങ്ങി ...നിന്റെ കൈകളിൽ കണ്ട കുരുക്കളും  പാടുകളും കണ്ട് എല്ലാവരും പറഞ്ഞു .."അവനു എന്തോ അസുഖമാണ്.."
                                       എവിടെയോ നീ ഒരു ദുരൂഹത ആണെന്ന് എനിക്കും തോന്നി ..പലപ്പോഴും ഞാൻ നിന്നെ ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി ....നീ ഒറ്റക്കിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതും ഒറ്റക്കിരുന്നു നോട്ട് എഴുതുന്നതും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു  തുടങ്ങി ...എവിടെയോ ഒരു sympathy എനിക്ക് നിന്നോട് ഉണ്ടായിരുന്നു..നിന്നെ നിൻറ്റെ  ഒറ്റപ്പെടലിൽ നിന്നും രക്ഷപെടുത്തണം എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു ....എന്നാൽ നിന്നോട് സംസാരിക്കാനോ സൗഹൃദം സൃഷിടിക്കാനോ ഞാൻ ധൈര്യം കാണിച്ചില്ല... ..ഒരു നല്ല സൗഹൃദം ഒരു പക്ഷെ അന്ന് നിനക്കു ആശ്വാസം നൽകുമായിരുന്നു.........ഞാൻ തന്നെ അത് നഷ്ടപ്പെടുത്തി....
                         ക്ലാസ് അവസാനിക്കാറായി...our last enjoyment  ...christmas സെലിബ്രേഷൻ അടുത്ത് തുടങ്ങി...പതിവുപോലെ ക്രിസ്ത്മസ്  friend  നെയും തിരഞ്ഞെടുത്തു .എൻറെ ക്രിസ്ത്മസ് ഫ്രണ്ട് നീ ആയിരുന്നു..എല്ലാവരെയും പോലെ ഞാനും ടോണി ചേട്ടന്റെ കടയിൽ നിന്നും കാർഡും ഗിഫ്റ്റും വാങ്ങി...to my dear friend ...gift നു മുകളിൽ ഞാൻ എഴുതി....അന്നത്  കൈമാറുമ്പോൾ .............."happy christhmas" ....ആദ്യമായും അവസാനമായും  ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞ  വാക്കുകൾ .....അങ്ങനെ പറയാതെ പോയ ഒരു സൗഹൃദം അവിടെ അവസാനിച്ചു...

                                വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി  ......10 ക്ലാസ്സിലെ  ചൂടേറിയ പഠനകാലഘട്ടം ...കൂടുതൽ  കൂട്ടുകാർ ...കളിചിരികളും തമാശകളും തോന്നിവാസങ്ങളും ....ജീവിതത്തിലെ മറ്റൊരു  നല്ല കാലഘട്ടം...അപ്പോഴാണ് അവളെ ഞാൻ പരിചയപ്പെടുന്നത്....അവളുടെ ചിരി ആയിരുന്നു എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടമായത്...പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞങ്ങൾ അടുത്തു ...സിനിമ കഥകളും സീരിയൽ കഥകളും പറയലായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ പ്രധാന വിനോദം ...പഠിക്കാനായി ക്ലാസ്സിനെ ഗ്രൂപ്പ് ആക്കി തിരിച്ച്‌  വട്ടത്തിൽ ഇരുത്തു മായിരുന്നു അന്ന് ,ഞങ്ങളുടെ ടീച്ചർ .....വട്ടത്തി ലിരുന്ന് ബുക്ക് നിവർത്തിവച്ച്  കഥ പറയാൻ അന്ന് ഞങ്ങൾക്ക്  ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായിരുന്നു...

                  അവളുടെ  cousin അപ്പു....അവനെ കുറിച്ച്  അവൾ എപ്പോഴും  പറയുമായിരുന്നു ..അപ്പുവും അവളും  same age ആയിരുന്നു ...അവളുടെ  വാക്കുകളിൽ നിന്ന് ഞങ്ങള്ക് അവനെ കണ്ട പോലെ പരിചയം ആയി... ഒരിക്കൽ അവൾ പറഞ്ഞു.." അപ്പുവിന് ബ്ലഡ് കാൻസർ ആണ് .... final stage  ആയിടി".....ആ വാക്കുകൾ അവളെ പോലെ ഞങ്ങളെയും വിഷമിപ്പിച്ചു....പിന്നീടുള്ള ഓരോ ദിവസങ്ങളും അവൾ അവൻ അനുഭവിക്കുന്ന വേദനകളെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ്   സങ്കടപ്പെടുമായിരുന്നു ...അവൻ tvm   cancer  centre  ലേക്ക് പോയി എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളെ പോലെ ചെറിയൊരു പ്രതീക്ഷ ഞങ്ങൾക്കും ഉണ്ടായി....അവൻ തിരിച്ച് വരുമെന്ന്...

                           കുറച്ച്  ദിവസം കഴിഞ്ഞു ...ഒരു ദിവസം രാവിലെ അമ്മയുടെ ഫോണിലേക്കു ഒരു call  വന്നു ..
"മനീഷ ..അവളുടെ cousin അപ്പു മരിച്ചു .....papper ല് ഇണ്ട് "
....ഇത്രയും പറഞ്ഞ ആ call  കട്ട് ആയി.....കുറച്ചു നേരം ഞാൻ നിശബ്ദയായി...
"എന്താ പ്രശനം "
 അമ്മ ചോദിച്ചു...
"പത്രമെവിടെ"
...ഞാൻ സോഫയിലേക് നോക്കി...
"പുറത്തു ഇണ്ടാവും " ...'അമ്മ പറഞ്ഞു....
വാതിൽ  തുറന്ന് ഞാൻ പത്രം എടുത്തു മറി ച്ചു നോക്കി.....
                                                             ആ പേജുകളിൽ നീ ആയിരുന്നു...നിന്റെ ഫോട്ടോ...നിന്റെ പേര് ...സംശയം ആണോ എന്നറിയാൻ ഞാൻ ഒന്നുകൂടെ നോക്കി......അല്ല അത് നീ തന്നെ ആയിരുന്നു..ഇത്രയും കാലം ഞാൻ സങ്കടത്തോടെ കേട്ടിരുന്ന അപ്പു അത്  നീ ആയിരുന്നു ..ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്ന വേദനകൾ അത് നിന്റെ ആയിരുന്നു .....ഒരിക്കലും എനിക്ക് ലഭിക്കാൻ ആ സൗഹൃദത്തിന് വിധി ഇല്ലായിരുന്നു ..
                                      ഇന്ന് കണ്ണെത്താ ദൂരത്തു നീ  ഉള്ളപ്പോൾ നീ അറിയുക ......നിനക്കായ് ഞാൻ ഒരു സൗഹൃദം  മാറ്റിവച്ചിരുന്നു ..എനിക്കും നിനക്കും യോഗം ഇല്ലാതെ പോയ സൗഹൃദം ..എങ്കിലും ഇപ്പോഴും ഞാൻ തന്ന ആ സമ്മാനം നിന്റെ വീട്ടിൽ വിഹരിക്കുന്നുണ്ടാവാം ........ലഭിക്കാത്ത സൗഹൃദത്തിന്റെ പ്രതീകമായി...........


by 
your  friend